Attitude Conrol

Attitude Control: The Key to Lasting Success

Managers, CEOs, Purchasers, Sales Reps, and Customer Service personnel are expected - even under the most difficult of circumstances -- to maintain a professional attitude. But when your supplier fails to meet a deadline, when a strike keeps you from arriving on time for a meeting, or when venture capitalists withdraw their interest as the stock market turns bearish, how can anyone maintain a positive attitude? Forget about maintaining control. You're more likely to shout, "Why do I always have to do everything myself? Why can't other people just do their jobs? Am I who has to show up on time? I give up."

Whether you're closing a sale, completing a report, or making a presentation, losing control of your attitude can divert you from achieving your objective and can damage the health of your business relationships. On a recent business trip to conduct training in the Middle East, the stress of having flights cancelled at the last minute and the language barriers magnified the usual logistical problems we face everyday doing business. I had to work hard to avoid slipping into a negative attitude.

Repeatedly, I found myself thinking of the advice I give to my audiences: "Remember, the real pros consistently perform at their peak, not because they're always in control of logistics and their personnel, but because they're in control of their attitude."

Attitude control involves the practice and application of three peak performance skills.

1. Effective Self-Coaching
When Michael Jordan quit basketball to fulfill his father's wish that he play baseball, reporters asked him: "How can you quit basketball after being voted the most valuable player? What if you fail at baseball?"

Michael Jordan, a master at playing in The Zone where nothing distracts him from giving his best performance, said:

"I'm strong enough as a person to face failure and move on. If I fail I won't feel bad. I can accept failure. What I will not accept from myself is not trying."

In that one statement Michael Jordan tells us that -- regardless of the odds and regardless of the outcome -- he will be there for himself, on his side all the way through the game. Effective Self-Coaching means that we offer ourselves safety rather than threats, criticism and worry. Like Michael Jordan we need to be strong enough as a person to be an effective coach in our lives - keeping ourselves focused on core principles, helping recover from setbacks, and making ourselves feel safe enough to take the risks that make us champions in our field.

2. Shifting to a Leadership Perspective
The gremlins inside our heads complain and whine, distracting us from doing our personal best. Identify the specific words and feelings of these gremlins and be ready with alternatives that shift your attention to effective, goal-oriented actions. Use your usual or "default" reactions to stress and setbacks to wake-up the Leadership role and perspective in you. From this perspective and role -- of leader, CEO, executive, coach or project manager - we are can take charge of our attitude and our life.

Ellen, one of my executive coaching clients and the CEO of a technical editing firm in Silicon Valley, used this technique to double her income in 3 months. She says:

"I used to work with my nose to the grindstone, faxing at 3 AM, totally out of touch with my commitments to my health and my family. Now, I'm doing the work that relates to the bottom line and I'm done before 7 p.m. I'm working from a project manager's perspective where I see the big picture, focus on getting results, and maintain my commitment to my personal life."

3. Choosing to Show Up
When we're in charge of our attitude we don't use the victim's inner dialogue: "I have to show up but I don't want to." Instead we speak about "choosing to show up to do our best." Choice is an executive function that involves considering the risks, consequences, and one's commitments before deciding how to act. Choice is an act that ends ambivalence and procrastination and calls for a united team effort to achieve an objective. It automatically puts you in a leadership role and perspective.

When the computers crash (again), when there's another delay in production, or when loss or illness disrupts your personal life, you're still expected to carry on. To consistently deliver as a true professional -- regardless of the setting and circumstances - you'll need something more powerful than the old "grin and bear it" technique. You'll need to support yourself with the safety of Effective Self-Coaching, rapidly shift to a Leadership Role and perspective, and Choose to Show Up to demonstrate that you truly are a peak performer. When you use these skills you'll be in control of your attitude.

Come Back To NOW!

Centering Exercise

Centering is a one-minute, twelve-breath exercise that transitions your mind from fretting about the past and future to being focused in the present — where your body must be. Centering in the present clears your mind of regrets about the past and worries about anticipated problems in the so-called future.

As you withdraw your thoughts from these imagined times and problems, you release yourself from guilt about the past and worry about the future. You experience a stress-free vacation in the present. Whenever you experience moments of the joyful abandon in play, the easy flow of creativity, or a state of concentration that leads to effortless optimal performance, you are practicing a form of "centering." Use this exercise each time you start a project. Within just a week or two your body and mind will learn to naturally let go of tension and focus on working efficiently and optimally.

Read the following to yourself or tape record it and play it each time you start a project.

1. Begin by taking three slow breaths, in three parts: #1 Inhale, #2 Hold your breath and muscle

tension, and, #3 Exhale slowly, floating down into the chair. With each exhalation — let go of the last telephone call or commute and float down into the chair. With your next exhalation, let the chair hold you and let go of any unnecessary muscle tension. Let go of all thoughts and images about work from the past. Clear your mind and your body of all concerns about what "should have" or "shouldn't have" happened in the past. Let go of old burdens. Let go of trying to fix your old problems. Take a vacation from trying to fix other people. Let each exhalation become a signal to just let go of the past.

Say to yourself as you exhale: "I release my mind and body from the past."

2. With your next three breaths, let go of all images and thoughts about what you think may happen in the future — all the "what ifs." With each exhalation, clear your muscles, your heart, and your mind of the work of trying to control the so-called future.

Say to yourself as you exhale: "I release my mind and body from the future."

3. With your next three breaths, say: "I’m choosing to be in this present moment, in front of this work." I let go of trying to control any other time or striving to be any particular way. I notice how little effort it takes to simply breath comfortably and accept the just right level of energy to focus on this moment and this task — in the only moment there is, now.

Say to yourself as you exhale: "I bring my mind into the present."

4. For the next few minutes, there is nothing much for my conscious mind to worry about within this sanctuary. You are safe from the past and the future. I just allow the natural processes of my mind and body to provide me with focused concentration. I access my inner genius and its creative resources.

Say to yourself as you exhale: "I am centered within my larger, wiser, stronger Self."

5. With your next three breaths count up from 1 to 3: One, becoming more adequately alert with each breath; Two, curious and interested about going rapidly from not-knowing to knowing; and, Three, eager to begin, curious and interested about how much I will accomplish in such a short period of time.

Time Management

Time Management Quiz

Notice which of these statements best describes your attitude about time and your current time management behavior:

1. You start working on projects early - often, the same day, and are rarely late for a flight or a meeting. You decide when to leave so you can anticipate problems and can arrive on time. You are seldom anxious about deadlines because you start - at very least, making some notes - on top priority tasks almost immediately.

2. You delay starting on projects and often feel rushed and anxious about deadlines, even though you usually meet them. Nevertheless, you wish you had a "little more time" to do them right. You are sometimes late for flights & meetings by a few minutes and arrive breathless and worried.

3. You often feel overwhelmed, out of control about time, and are frequently late on projects and calls. You try to finish "one more thing" before leaving. You think of yourself as a procrastinator or workaholic who "Works best under pressure."

4. You're often frantic about dead-lines and are frequently late by more than 30 minutes. You fail to adjust for traffic conditions when planning. You try to juggle several tasks at once and seem to lose sight of the big picture and the essential, top priority projects.

5. You're unaware of time and refuse to be "controlled" by time or deadlines. You never think about "start times," so deadlines often take you by surprise. You're often late by as much as an hour because you're easily distracted by email, calls, and other projects. It's difficult for you to make the decision to let go of some activity you don't have time for.

---

Scoring: If you identify with:

#1 and #2: You're doing quite well. But, those who feel chronically rushed and anxious about deadlines will find that a few Time Management techniques and some coaching could rapidly lower their anxiety and put them in control of their time.

#3 and #4: You could benefit from a new perspective on time, priorities and the possibility of positive changes in attitude and behavior.

#5: You may initially resist the need to learn Time Management skills, but no doubt you and those around you suffer the consequences of your difficulty in acknowledging that there's a limited amount of time. Coaching is highly recommended to end denial and to ignite the motivation to learn Time Management skills that will make your life easier, more productive, and more efficient.

Νεύρο-Γλωσσικός Προγραμματισμός(ΝΓΠ) – Η Απάντηση στην Αλλαγή

Μπορεί να αλλάξει ο χαρακτήρας του ανθρώπου;
Μπορεί να αλλάξει η συμπεριφορά και η νοοτροπία στον χώρο εργασίας;
Πώς μπορεί να επέλθει ταύτιση μυαλού και καρδιάς ώστε να υπάρχει σύμπνοια, ομαδικότητα, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα στην επιχείρηση;

Ο άνθρωπος αλλάζει, ξεφεύγει από την συνήθεια, τροποποιεί και διαφοροποιεί τη καθημερινότητα, στο επίπεδο του υποσυνείδητου, τού μηχανισμού που συντηρεί τις συνήθειες, ο λεγόμενος αυτόματος πιλότος της συμπεριφοράς. Πολλές φορές με την πάροδο του χρόνου και την μη επανάληψη, ο νους τείνει να επαναφέρει τον άνθρωπο στην παλιά συνήθεια, γιατί νιώθει πιο άνετα χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι και η καλύτερη επιλογή. Το υποσυνείδητο δεν γνωρίζει το καλό από το κακό, απλά αυτοματοποιεί και καλλιεργεί ότι του φυτεύεις – είτε καλή είτε κακή είναι η συνήθεια.

Η συμπεριφορά πυροδοτείται από τα διάφορα συναισθήματα που έχουν ένταση και διάρκεια, την οποία ο κάθε άνθρωπος μπορεί συνειδητά να διαχειρίζεται. Να μπορεί δηλαδή να μετριάζει την ένταση του ανεπιθύμητου συναισθήματος όπως και την διάρκεια του. Και να αυξάνει το επιθυμητό, ευχάριστο συναίσθημα σε ένταση και σε διάρκεια. Η ψυχική διάθεση έχει να παίξει ένα σοβαρό ρόλο στην ανάπτυξη της συμπεριφοράς, επικοινωνίας, σχέσεων και στο χώρο της εργασίας, και όχι μόνο.

Το Αποτελεσματικό Μοντέλο Αλλαγής του ΝΓΠ συνδέει την συμπεριφορά στην διαχείριση του συναισθήματος, τον οποίον η παρουσία είναι αντίδραση στο τρόπο σκέψης και αντίληψης. Ο τρόπος σκέψης και αντίληψης βασίζεται στο πως ο άνθρωπος κωδικοποιεί εσωτερικά τον εξωτερικό κόσμο, τις πεποιθήσεις, δοξασίες, τις αξίες και πιστεύω, και την εμπειρία - γνώση.

Όλα αυτά είναι καταγραμμένα σε ένα χάρτη στο νου που κουβαλάμε μαζί μας , με βάση τον οποίο λειτουργούμε, σκεφτόμαστε, αποφασίζουμε, αντιδρούμε, πράττουμε ανάλογα αν συμφωνούμε η διαφωνούμε σ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Η μάθηση και πρόοδος του ανθρώπου βασίζεται στο κατά πόσο μπορεί να τροποποιεί, να αλλάζει και να βελτιώνει αυτό το χάρτη, αναθεωρώντας τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τα πιστεύω του.

Η προϋπόθεση του ΝΓΠ ‘Αλλάζω την Σκέψη, Αλλάζω την Συμπεριφορά’ είναι η βάση της διαδικασίας αλλαγής στο υποσυνείδητο. Και η αλλαγή είναι εφικτή, σε αυτό το επίπεδο μέσα από την διαδικασία και όχι το περιεχόμενο... Ο χώρος, η προσέγγιση, η ακριβής και σαφής επικοινωνία του μεταρρυθμιστή (εκπαιδευτή) είναι το βασικότερο στοιχείο στην αποτελεσματική αλλαγή. Οι Ικανότητες – Δεξιότητες - Χαρακτήρας του εκπαιδευτή καθορίζουν το αποτέλεσμα με τεράστια επιτυχία. Οι μεγάλοι δάσκαλοι... επιφέρουν την αλλαγή, παράγουν τα κίνητρα της υποσυνείδητης αλλαγής και επιτυχία του κάθε ανθρώπου που παρακολουθεί τέτοιου είδους σεμινάρια.

Οι ταμπέλες τίτλου σεμιναρίων δεν προσφέρουν τις λύσεις που χρειάζεται σήμερα ο χώρος της επιχείρησης και οργανισμού. Η ουσία βρίσκεται στην διαδικασία, στην εμπιστοσύνη του μεταρρυθμιστή-εκπαιδευτή, στην ποιότητα, εμπειρία και πράξη!

Η αλλαγή γίνεται εφικτή αξιοποιώντας τα συστατικά στοιχεία του ΝΓΠ όπως η φυσιολογία του ατόμου, δηλαδή ο σφυγμός, μυϊκή σύσπαση, πίεση αίματος, ισορροπία, κλπ. Η επιλογή προσοχής, το εύρος της συνειδητής εστίασης είναι περιορισμένο στο 7+2 κομματάκια πληροφορίας, τα χαρακτηριστικά διάκρισης της αίσθησης (όραση, ακοή, κλπ), πρότυπα επεξεργασίας πληροφοριών, συμπεριφορική αντίδραση, κατεύθυνση προσοχής, και προτίμηση συλλογισμού.­

Οι πεποιθήσεις που είναι οι κανόνες και δηλώσεις αιτίας και αιτιατού. Και οι αξίες που είναι αφηρημένες αντιλήψεις πραγμάτων που θα αρέσει να αποκτούμε ή να αποφεύγουμε. Στρατηγικές, που είναι μια σειρά από νοητικές αναπαραστάσεις, όπως εικόνες, ήχοι ή συναισθήματα.

Σήμερα αυτή η παγκοσμιοποίηση που οι διάφορες κοινωνίες και επιχειρήσεις είναι αναγκασμένες να ανταγωνισθούν, υπάρχει μια αυξημένη επίγνωση ότι η ενίσχυση, αναβάθμιση και βελτίωση της παραγωγικότητας του ανθρώπινου και επιχειρησιακού παράγοντα είναι επιβεβλημένη. Και όλα αυτά όπως τεχνολογικές ανακαλύψεις συμβαίνουν σε ραγδαίες ταχύτητες, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχει επιτευχθεί σημαντική αυξημένη ικανότητα απόκτησης και εφαρμογής της νέας γνώσης.

Ο ΝΓΠ προσφέρει λύσεις στην διαδικασία αναπαραγωγής της ανθρώπινης διάκρισης. Εφαρμόζοντας, δίνοντας σάρκα και οστά, συνδυασμό από μεθόδους σε δημιουργική σχέση, έχει δημιουργήσει εντελώς ένα νέο τρόπο κατάρτισης ανθρώπινου δυναμικού σε πιο ψηλά επίπεδα τεχνογνωσίας ειδήμονα σε λιγότερο χρόνο, γρηγορότερα. Η διαδικασία της αλλαγής πετυχαίνεται μέσα από την αποκρυπτογράφηση ασυνειδήτων επεξεργασιών αποσαφηνίζοντας τις. Πιο σημαντικό ότι γίνεται μεταφορά αυτών των πληροφοριών και συμπεριφοράς στους άλλους σε άλλο αποτελεσματικό επίπεδο.

Η ουσία του θέματος είναι ότι ο ΝΓΠ προσφέρει σαν αποτέλεσμα μια τεχνολογία κατάρτισης που εξασφαλίζει αξιόλογη αύξηση δεικτών προσωπικής απόδοσης γρήγορα και αποτελεσματικά, αυξάνοντας την παραγωγικότητα και κερδοφορία της επιχείρησης.

Μέσα από την διαδικασία κατάρτισης ΝΓΠ οι επιχειρήσεις και οργανισμοί μπορούν να αναπαραγάγουν υψηλής ποιότητας δεξιότητες και αρτιότητα γνώσεων μοντέλων απόδοσης και να εφαρμόζουν κορυφαία απόδοση συμπεριφορά και μεταφορά αυτής σε άτομα μέσα στον οργανισμό «επιχείρηση» γρήγορα και αποτελεσματικά.

Το τελικό κριτήριο του αποτελέσματος της νέας προσέγγισης κατάρτισης είναι η αύξηση της προσωπικής απόδοσης ως επίσης της ποιότητας, παραγωγικότητας και κερδοφορίας της επιχείρησης και οργανισμού.


«Κτίζοντας την Ομάδα», πολλές φορές δεν είναι η πανάκεια στα διάφορα προβλήματα της επιχείρησης ή οργανισμού και χρειάζεται αναθεώρηση. Το πρώτο κύριο ερώτημα που χρειάζεται να θέσει κάποιος είναι «Ομάδα για ποίο ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;» και ο ΝΓΠ είναι σύνολο από τεχνικές - δεξιότητες που κάνουν την αλλαγή και την επικοινωνία πετυχημένη συνήθως γρήγορα και πολλές φορές εντυπωσιακά. Ο γνώστης και χρήστης αυτών των δεξιοτήτων μέσα στα πρώτα λίγα λεπτά του διαλόγου διαπιστώνει τον καλύτερο τρόπο να καταλήξει σε συμφωνία, να πείσει τον συνομιλητή του και να δημιουργήσει το περιβάλλον της συμπάθειας, παρατηρώντας είτε την γλώσσα είτε το σώμα που χρησιμοποιεί να αντιλαμβάνεται τα συμφραζόμενα.

Ο ΝΓΠ είναι ο φορέας που διευρύνει τις επιλογές συμπεριφοράς, προσφέροντας ευελιξία, δημιουργικότητα και συνεπώς μεγαλύτερη ελευθερία δράσης από ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τώρα ξέρουν. Και όλα αυτά συμβαίνουν προστατεύοντας την αξιοπρέπεια του κάθε ατόμου και χωρίς να διαταράσσεται η εσωτερική του ψυχική διάθεση με εσωτερικές συγκρούσεις.


Η ταύτιση μυαλού και καρδιάς, σημαίνει ανάκτηση χαμένης εναποθηκευμένης ενέργειας από το παρελθόν σε συναισθήματα που δημιουργήθηκαν από γεγονότα, είτε από αποφάσεις λανθασμένες ή σωστές που πάρθηκαν ανάλογα με την περίπτωση. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο ΝΓΠ βοηθά στο ξεκαθάρισμα της ιστορίας του ανθρώπου και στη σκιαγράφηση ενός φωτεινού μέλλοντος. Βοηθά τον άνθρωπο στο προσδιορισμό, σχεδιασμό και υλοποίηση επιτεύξιμων στόχων και επιδιώξεων.

Και αυτό που χρειάζεται στο κάθε άνθρωπο είναι «καθαρό μυαλό – καθαρή καρδιά», μια συνεχής διαδικασία που επιτυγχάνεται άνετα, εύκολα και αποτελεσματικά. Όταν ο άνθρωπος νιώθει όμορφα, η οικογένεια νιώθει όμορφα, η ομάδα νιώθει όμορφα, η επιχείρηση εργάζεται αποδοτικά και κερδοφόρα!

Νίκος Πασχάλη
Εκπαιδευτής Διευρυμένης Μάθησης και Αντίληψης


Το Άγχος, η Αναδυόμενη Ασθένεια στον Χώρο Εργασίας

Είναι το εργασιακό άγχος αναδυόμενος κίνδυνος;
Είναι μέρος των «αναδυόμενων νέων ασθενειών» που φέρνουν μαζί τους οι ραγδαίες αλλαγές στον κόσμο της εργασίας;
Μήπως οι εργοδότες έχουν την τάση να το αποδίδουν σε «προσωπικό αίσθημα» και ότι το φαινόμενο του άγχους είναι εισαγόμενο στους χώρους της εργασίας από τους ίδιους τους εργαζόμενους;

Είναι ένα μύνημα ότι έμφαση δίδεται πλέον στο «να νιώθει καλά» ο εργαζόμενος στον χώρο της εργασίας του – κάτι που προϋποθέτει την σωματική, την ηθική και την κοινωνική ασφάλεια του. Από μέρα σε μέρα γίνεται ακόμα πιο κατανοητό και έχει ήδη αποδειχθεί η θετική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην αξιοπρεπή και ικανοποιητική εργασία και στην αποδοτικότητα του ανθρώπινου δυναμικού – που αποτελεί προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Πηγές του άγχους, ιδιαιτέρως στα ανώτερα στελέχη, είναι πνευματική και ψυχολογική ένταση της εργασίας και ευθύνης τους να αυξάνεται σταθερά η παραγωγικότητα, να κάνουν περισσότερα σε λιγότερο χρόνο. Επαυξάνεται όμως και από την προσπάθεια τους να επικοινωνούν και να ενθαρρύνουν και τους συνεργάτες τους. Οι ίδιοι οι διευθυντές γίνονται πηγές εργασιακού άγχους για τους εργαζόμενους. Άλλη πηγή άγχους είναι ο φόρτος εργασίας, και ίσως οι απαιτήσεις που προϋποθέτει η κάθε θέση εργασίας, φέρνουν τον εργαζόμενο στα όρια της αντοχής του. Όταν οι εργαζόμενοι δεν έχουν τον έλεγχο είτε ένα μέρος από την λήψη αποφάσεων για την εργασία που κάνουν. Όταν δεν έχουν την αναγνώριση και στήριξη σε καθημερινή βάση για κάτι που πέτυχαν. Πολλές φορές γίνονται οι ίδιοι φορείς του άγχους για τους άλλους.

Η καταπολέμηση του άγχους, η ελάττωση και η διαχείριση είναι εφικτή με την μάθηση και καθοδήγηση. Το άγχος εκδηλώνεται κατά τους ψυχολόγους, με δυσκολία στην αναπνοή, ιδρώτα, ταχυκαρδία, διάρροια, μυϊκούς πόνους, δερματικές ενοχλήσεις, δυσπεψία, πονοκεφάλους και ένα σορό άλλα φυσικά συμπτώματα. Με λίγα λόγια, επηρεάζει την φυσική υγεία, την συναισθηματική και ψυχολογική σταθερότητα. Και αυτό αντανακλά στις αποφάσεις, την καθαρή σκέψη, στις σχέσεις, στην επικοινωνία και πιο γενικά στην επίτευξη των στόχων των εργαζομένων.

Χρειάζεται η εμπλοκή του Μυαλού και του Σώματος στην διαδικασία της ανακούφισης απαλλαγής από το άγχος. Η καθημερινή αμέλεια μας να είμαστε σε επαφή με την συναισθηματική μας ζωή, μας κάνει να αναπηδούμε μεταξύ δύο ακραίων τάσεων: τον περισσότερο χρόνο της καθημερινότητας να τον γεμίζουμε με το άγχος και την πίεση της εργασίας, ενώ κατά την διάρκεια του ελεύθερου μας χρόνου να ζούμε στη παθητική ανία.

Το κλειδί βρίσκεται στο ότι χρειάζεται να προκαλούμε τον εαυτό μας με δραστηριότητες που χρειάζονται ψηλό επίπεδο επιδεξιότητας και δεσμευτικότητας. Αντί να βλέπουμε τηλεόραση, να παίζουμε ένα όργανο, να πάμε ένα περίπατο στο πάρκο, στην φύση. Να μεταμορφώνουμε μια δραστηριότητα ρουτίνας ακολουθώντας μια διαφορετική προσέγγιση. Επίσης σημαντικό είναι η ευχαρίστηση της ολοκληρωτικής εμπλοκής σ’αυτό που κάνουμε, που θα μπορούσε να προσδιορισθεί σαν το επίπεδο ροής. Είναι ένα νοητικό επίπεδο όπου κατά την διάρκεια της δραστηριότητας εστιάζεις όλη την ενέργεια, εμπλέκεις το μυαλό και το σώμα ολοκληρωτικά. Ξεκινώντας από το θεμιτό αποτέλεσμα της όποιας δραστηριότητας, δημιουργώντας το συναίσθημα που συμβάλλει στην πράξη, αλλάζοντας την σκέψη αφού επαναπροσδιορίσεις, ή αναθεωρήσεις τις βασικές βαθιές αξίες και πιστεύω.

Μπορεί κάποιος να συμπεραίνει ότι μπορούν οι εργαζόμενοι να διαχειρίζονται το άγχος αναγνωρίζοντας τις πηγές, μαθαίνοντας να χαλαρώνει το σώμα και να ηρεμεί το μυαλό, να διαχειρίζεται τις λειτουργίες του μυαλού και του σώματος ώστε να αυξάνουν την ενεργητικότητα, την συμμετεχικότητα και να εστιάζονται στους θεμιτούς στόχους, να μάθουν τρόπους να αλλάζουν την συμπεριφορά και νοοτροπία, αναθεωρώντας τις αξίες και τις περιοριστικές τους πεποιθήσεις.

Έτσι αποκοτούν τις ικανότητες να διαχειρίζονται το άγχος, να είναι πιο παραγωγικοί και πιο ευτυχισμένοι!



Αλλαγή Πεποιθήσεων με ΝευροΓλωσσικό Προγραμματισμό (ΝΓΠ)

Κάθε πεποίθηση είναι ένας περιορισμός που χρειάζεται επανεξέταση και να υπερβεί-ξεπερασθεί. Οι πεποιθήσεις δεν βρίσκονται εκεί έξω στον κήπο, αλλά εδώ μέσα, στο νου μας. Και επειδή τις κατασκευάζουμε σαν νοητική φραστική δομή για πράγματα, εμείς τις γεννάμε. Δημιουργούμε ένα νοητικό χάρτη μέσα από τη αντιληπτική σκέψη σαν κατανόηση για κάποια πράγματα τι σημαίνουν, την σημαντικότητα τους, τη σχέση τους κλπ.

Άπαξ και σχηματισθούν, οι πεποιθήσεις καθορίζουν την καθημερινή μας υποκειμενική πραγματικότητα, τις εσωτερικές μας εμπειρίες, ελπίδες, προσδοκίες, δεξιότητες ικανότητες συναισθήματα, κλπ. Αυτό κάνει τις πεποιθήσεις πολύ σημαντικές και παίζουν σπουδαίο ρόλο στην μετάπλαση του ανθρώπου, είτε για επικοινωνία, είτε για σχέσεις, είτε για αλλαγή συνηθειών είτε για διαχείριση συναισθημάτων. Επηρεάζουν σε αφάνταστο βαθμό την ψυχοσωματική διάθεση γιατί ενεργούν πάνω στη λειτουργία του κεντρικού συστήματος και κυβερνούν την αντίληψη. Και όταν δημιουργηθούν παίρνουν σάρκα και οστά, παίρνοντας την ζωή στα χέρια τους.

Όταν η πεποίθηση αποκτήσει δύναμη, τότε λειτουργεί από μόνη της σαν προφητεία. Και «όπως πιστεύουμε» - «έτσι είμεθα» και έτσι κάνουμε και περνούμε. Αν πιστεύουμε ότι ο κόσμος μας πληγώνει, τότε φαίνεται σαν να έχουμε μάτια που βλέπουν πανταχού την αδικία και τα κακά. Αν πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, τότε το σώμα μας και το νευρικό μας σύστημα το πιάνει σαν διαταγή σαν να μην έχουμε την ικανότητα να το κάνουμε. Απίστευτο!

Με την πεποίθηση όχι μόνο δημιουργούμε ένα σύνολο από αισθητηριακές αντιπροσωπεύσεις (σκέψεις) για πράγματα, έχουμε επίσης επιβεβαίωση και τεκμηρίωση αυτών των αντιπροσωπεύσεων (σκέψεων).

Για παράδειγμα: Ο άνθρωπος χρειάζεται γυμναστική αν θέλει να είναι υγιής.

Μπορώ να σκεφτώ την παραπάνω φράση, να την αντιπροσωπεύσω σαν ιδέα, να την ενισχύσω, αλλά και χωρίς να την πιστεύω.

Οι πεποιθήσεις υπάρχουν σε ένα πιο ψηλό επίπεδο από τις σκέψεις, και λειτουργεί σαν ένα ΝΑΙ! Η τεκμηρίωση του ΝΑΙ μετασχηματίζει την σκέψη σε πεποίθηση. Και έτσι η «πεποίθηση» αποτελείται από μια σκέψη που την πλαισιώνω με «αλήθεια», «πραγματικότητα» και «εγκυρότητα».

Γιαυτό και οι πεποιθήσεις φαίνονται να είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν ή να τροποποιηθούν. Είναι εντολές στο νευρολογικό μας σύστημα και λειτουργούν σαν ενεργειακά πεδία που κυβερνούν όλες τις νοητικές συναισθηματικές και σωματικές λειτουργίες.

Ο William Shakespeare είπε: «δεν υπάρχει το κακό και το καλό, αλλά η σκέψη το κάνει έτσι.» Ακριβώς η επιστημολογία του ΝΓΠ ασχολείται με τη τροποποίηση και αλλαγή πεποιθήσεων ώστε οι άνθρωποι να αλλάζουν συμπεριφορά, να υλοποιούν στόχους και να πετυχαίνουν απίστευτα αποτελέσματα. Επιτυγχάνει καλύτερη σαφή επικοινωνία, και αλλαγή αντίληψης, αλλάζει την κατεύθυνση της ζωής, αλλάζει το παρελθόν και αναδιαρθρώνει τα συναισθήματα.

Νίκος Πασχάλη
Εκπαιδευτής Διευρυμένης Μάθησης και Αντίληψης


Οι τρεις μικρές λέξεις που ίσως να σε καθηλώνουν και σε περιορίζουν...

Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είτε μας ενθαρρύνουν να είμαστε δημιουργικοί και αισιόδοξοι η μας κλείνουν την αντίληψη, περιορίζουν τις δυνατότητες μας και μας ξυπνούν.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε προσδιορίζουν την δική μας πραγματικότητα όσο και τους άλλους και έχουν πραγματικό αντίκτυπο γι’ αυτά που επιτρέπουμε στο εαυτόν μας να σκέφτεται.. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι ο τρόπος που λέμε στον εαυτόν μας τι ζωή αξίζει να έχει..
ΑΛΛΑ
Μήπως αυτό έχει λεχθεί σε σένα; «Αυτή είναι καλή ιδέα, αλλά -------.»
Το έπιασες; Όταν είπα «αυτό είναι καλή ιδέα» ίσως να αναζητούσες να βρεις μια στιγμή που να έχεις πάρει ένα έπαινο για μια ιδέα.
Μετά είπα. « αλλά.---« και ίσως να ζάρωσες λιγάκι.
Παρά το γεγονός ότι εμείς έχουμε μάθει να είμαστε προετοιμασμένοι όταν ακούμε το «αλλά» εντούτοις εμείς δεν το λέμε. Είναι ενδιαφέρον αυτό που, οι άνθρωποι κάνουν στον εαυτόν τους.
Παρατήρησε το παρακάτω διάλογο -
«Θέλω να χάσω βάρος, αλλά –--.»
«Θα ήθελα προαγωγή, αλλά.---.»
«Θα μπορούσαμε να δούμε τους γονείς σου το Σαββάτο, αλλά ---.»
Ενδιαφέρον, ε;
Αυτό που ακολουθεί το «αλλά» σχεδόν πάντα είτε εξαλείφει το κολακευτικό σχόλιο η το κομπλιμέντο η είναι μια δικαιολογία για τον λόγο που οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν η να κάνουν αυτό που θέλουν.
Για κοίταξε τι συμβαίνει αν αντικαταστήσουμε την λέξη ΑΛΛΑ με την λέξη ΚΑΙ;
«Αυτή είναι καλή ιδέα, και –--.» Ακούεται σαν να μπορεί αυτή ιδέα να χρησιμοποιηθεί, δεν είναι έτσι;
«Θέλω να χάσω βάρος, και –--.» και μ’ αυτό τον τρόπο θα το κάνω
«Θα ήθελα προαγωγή, και.---.» και μ’ αυτό τον τρόπο θα την πάρω
«Θα μπορούσαμε να δούμε τους γονείς σου το Σαββάτο, και ---.» και θα παμε για δείπνο στο λιμάνι η οτιδήποτε άλλο.
Το ΑΛΛΑ περιορίζει τις δυνατότητες και σου λεει τι παει στραβά και γιατί δεν μπορείς να κανείς τίποτε. Το ΚΑΙ περικλείει περισσότερες επιλογές και οδηγεί στις σκέψεις στο πώς να κάνεις κάτι.
Και τα δύο είναι γλώσσα δυο διαφορετικών κόσμων, δύο διαφορετικοί τρόποι ζωής.
Ποιόν τρόπο προτιμάς και θέλεις εσύ να ακολουθήσεις;
Και αυτό μας οδηγεί στην επόμενη μικρή λέξη -
ΓΙΑΤΙ
Το πρόβλημα με το «γιατί» είναι ότι οδηγεί στο «διότι»
Όταν ρωτάς «γιατί;» σχεδόν πάντα ζητείς μια ιστορία που να εξηγεί το «γιατί» τα πράγματα είναι όπως έχουν. Και θα απαντήσεις στο ερώτημα με μια ιστορία ότι τα πράγματα είναι έτσι ανεξάρτητα αν τα πράματα είναι πραγματικά έτσι η όχι!
Όπως π.χ. , «Γιατί δεν μπορώ να κάνω διάλειμμα;»
Διότι ήδη έχω αποφασίσει ότι δεν θα κάνω ποτέ διάλειμμα, γι' αυτό ίσως να είμαι ο χαμένος.
«γιατί οι άνθρωποι είναι αγενείς στους οδηγούς;»
Γιατί αν δεχτώ την παραδοχή ότι «όλοι» οι άνθρωποι είναι αγενείς στους οδηγούς, τότε θα παραπονιέμαι και θα μουρμουρώ και θα είμαι δυστυχισμένος, αντί απλά να χειρισθώ το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν την πίεση του πηξίματος της οδικής κυκλοφορίας πολύ καλά.
«Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί θα ήθελες εκείνο ---.»
Διότι αν θέλεις εκείνο και εγώ δεν θέλω να το έχεις και αν δεν με πείσεις να επιβεβαιώσω τις επιλογές σου, τότε μπορώ να έχω τον έλεγχο σε σένα.
Εντάξει. Όταν είπα ότι ήσουν χαμένος, μιλούσα από το υποσυνείδητο των ανθρώπων που σκέφτονται έτσι. Η ερώτηση «Γιατί» είναι χρήσιμη για τα δίχρονα παιδιά και ίσως στους ντετέκτιβ σε μια υπόθεση η τους επιστήμονες στο εργαστήριο.
Όχι τόσο πολύ στους ενήλικες.
Θέλεις να ξέρεις τι είναι μια πιο χρήσιμη λέξη για τους περισσότερους από εμάς, τις πιο πολλές φορές;
Η λέξη είναι το «ΠΩΣ. Όπως στο «πως θα μπορούσα να κάνω ένα διάλειμμα για τον εαυτό μου;» η «πως θα αντιμετώπιζα ένα αγενή οδηγό όταν συναντήσω ένα;»
«πως θα μπορούσα να έχω επιρροή πάνω σου, και πως μπορώ να το καταφέρω;»
Ξανά, δυο διαφορετικές λέξεις από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες. Από την μία, το γιατί σε προσκαλεί να δεχτείς την δήλωση της πραγματικότητας όπως εκφράστηκε και είναι και είσαι αναγκασμένος να φτιάξεις μια ιστορία που το εξηγεί. Ίσως να είναι χάσιμο χρόνου, εκτός και σου αρέσει να φτιάχνεις ασήμαντες ιστορίες. Το γιατί σε παίρνει στο παρελθόν, αναζητώντας αιτίες και ανθρώπους να κατανέμεις ευθύνες.
Από την άλλη, το «Πως» είναι λέξη δράσης. Βλέπει στο μέλλον. «πως μπορώ να αποκτήσω αυτό που θέλω;» η «Πως μπορώ να εναρμονίσω τις επιθυμίες μου με κάποιου άλλου ατόμου τις επιθυμίες;»
Καλό ερώτημα. Και σε οδηγεί στη κατεύθυνση της δράσης. Και η δράση είναι το ζητούμενο στη ζωή.

ΕΠΡΕΠΕ
«Έπρεπε να το είχα κάνει διαφορετικά.»
«Έρεπε να το έχεις κάνεις όπως το κάνουν αυτοί.»
«τι έπρεπε να είχα κάνει;»
Όλοι έχουμε μια γονική εσωτερική φωνή μέσα στο κεφάλι μας, σαν να είμαστε μωρά φορώντας πανάκια. Και αυτή είναι λέξη των γονιών, των παππούδων, των δασκάλων των φίλων. Είναι λέξη μη ικανοποίησης, απελπισίας, μεταμέλειας και ενοχής.
Δοκίμασε το «Θέλω» αντί το έπρεπε. Ακόμα και να προσθέσεις την ίδια πρόταση, παίρνεις περισσότερη δύναμη από το θέλω.
Σκέψου τις λέξεις που χρησιμοποιείς στους άλλους και στον εαυτόν σου.
Ειδικά αυτές τις τρεις μικρές που σταματάνε την σκέψη
Νίκος Πασχάλη

Στόχοι και Επιτεύγματα

Πόσες φορές έχεις ακούσει τους ανθρώπους να λένε ότι θα χάσουν βάρος η θα σταματήσουν να φωνάζουν στα παιδιά τους η να βλέπουν τα παιδιά τους με τα μεγαλεπήβολα σχέδια τους για αυτά που κάνουν να αποτυγχάνουν επανειλημμένως στις προσπάθειες τους. Ο λόγος είναι διότι αθέλητα τους είχαν προγραμματίσει το μυαλό να αποτύχει. Θα διαπιστώσουμε ξεκάθαρα στην συνέχεια του προγράμματος μας, πως αυτό συμβαίνει και πως να το σταματήσεις να συμβαίνει σε σένα .

Πολλές φορές αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους που να υλοποιούν τους στόχους τους είναι ο φόβος του ρίσκου. Το πρόβλημα είναι ότι το κάθε τι που κάνεις εμπεριέχει κάποιο κίνδυνο. Υπάρχει κίνδυνος ακόμα και όταν μπεις στο αυτοκίνητο! Οι επιτυχημένοι άνθρωποι πάντα συνεκτιμούν την πιθανότητα του κινδύνου και τα οφέλη που θα αποκομίσουν παίρνοντας το ρίσκο και επιζητούν επιτυχία του στόχου... και όταν χρειασθεί αναφέρονται σε φίλους και συμβούλους αναζητώντας συμβουλή.

Το άλλο που σταματάει τους ανθρώπους να υλοποιούν τους στόχους των είναι ο φόβος της αποτυχίας. Αν είναι ένα πράγμα που θα πάρεις από το σεμινάριο είναι ότι «η αποτυχία είναι ανάδραση». Η αποτυχία είναι ένδειξη σε σένα ότι χρειάζεσαι να μάθεις κάτι άλλο, ένα άλλο τρόπο να κάνεις κάτι. Στο ΝΓΠ λέμε ότι, αν αυτό που κάνεις δεν σε εξυπηρετεί, κάνε κάτι άλλο!

Οτιδήποτε αξίζει τον κόπο να κάνεις, αξίζει να το κάνεις με ανεπάρκεια στην αρχή. Εκτός των άλλων, πότε ήταν η τελευταία φορά που επεχείρησες να κάνεις κάτι τέλειο κάνοντας το μια φορά. Μάθε να βλέπεις το φόβο από μια άλλη σκοπιά και αναγνώρισε ότι θα ήταν δύσκολο να πετύχεις σημαντικούς στόχους χωρίς κάποιες αποτυχίες.

Αμφιβάλλεις τις ικανότητες σου; Δεν πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις μ’ αυτά που ήδη έχεις; Τ ι θα κάνεις για να αυξήσεις την εμπιστοσύνη σου; Μπορείς να μάθεις από ανθρώπους που επιτυγχάνουν τους στόχους των, εξασκήσου, παρακολούθησε σεμινάρια, διάβασε βιβλία και αντιμετώπισε την κατάσταση κατάματα. Θέσε στόχους με ρεαλιστικά επίπεδα επιτυχίας και δούλεψε προς αυτή την κατεύθυνση. Όταν δοκιμάζεις κάτι νέο, σκέψου: τι ικανότητες και συμπεριφορά χρειάζεσαι; Και μερίμνησε να τα μάθεις.

Το να αλλάξει κάποιος δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, όμως αξίζει να το κάνεις. Αν είσαι πολύ απασχολημένος, βαλε τα πράγματα σε προτεραιότητες που έχουν περισσότερη αξία για σένα και κυνήγησε τα!

Κανόνες Καλοσχεδιασμένων Στόχων!
Περίγραψε με θετική γλώσσα, αυτό που θέλεις και όχι αυτό που δεν θέλεις,(το μυαλό διαγράφει τα αρνητικά).
Θα πρέπει να το παρουσιάζεις και στις 5 αισθήσεις, Πως το βλέπεις, πως το ακούς, πως το γεύεσαι, πως το μυρίζεσαι, και πως το νιώθεις. Που το νιώθεις, που το θέλεις, πότε και με ποιόν;
Θα πρέπει να είσαι σε θέση να το ξεκινήσεις μόνος και να το κάνεις ανεξάρτητα και χωρίς τις παρεμβάσεις άλλων. Πως θα το ξεκινήσεις και πως θα μεριμνήσεις να το φέρεις σε πέρας μέχρι το τέλος;
Ο στόχος που επιχειρείς να επιτύχεις δεν στέκεται εμπόδιο στις σχέσεις σου με την οικογένεια σου και τους προσφιλείς. Παρατήρησε αν είναι κάτι που θα θυσιάσεις η θα σταματήσεις όταν κάνεις την αλλαγή. Πως επηρεάζονται οι γύρω σου.
Άλλα δευτερεύοντα ερωτήματα που θα μπορούσες να υποβάλεις στον εαυτόν σου είναι:.
Τι θα με βοηθήσει η εκπλήρωση του στόχου; (σε βοηθά να δεις την μεγάλη εικόνα και το κίνητρο); Τι με σταματάει που να το έχω τώρα; Είναι ρεαλιστικό; (Όταν απαντήσεις αυτή την ερώτηση θα σου δώσει την ευκαιρία να βρεις κάτι να κάνεις η να αλλάξεις αμέσως σήμερα ώστε να είναι πιθανή η επίτευξη των στόχων σου.
Είναι ο στόχος τέτοιος σε μέγεθος που να μπορείς να τον χειρισθείς; Ποια είναι τα βήματα που χρειάζονται να κάνεις ώστε να επιτύχεις το αποτέλεσμα; Για κοίταξε στο παρελθόν πότε πέτυχες ένα αποτέλεσμα και παρατήρησε πέντε περιπτώσεις, τι έκανες με επιτυχία. Τι είπες στον εαυτόν σου; Τι έκανες; Πως έμοιαζες, πως ακουγόσουνα, πως κινιόσουνα; Βρες τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις που ένιωσες καλά να έχεις τους πόρους που χρειαζόσουνα. Και όταν έχεις βρεις τις εικόνες με τις δυνατές στιγμές, μετακίνησε τις ποιο κοντά στο πρόσωπο σου, κάνε τις πιο λαμπερές, πιο φωτεινές, πιο χρωματιστές ώστε να επιτείνεις τις εμπειρίες σου.
Όταν έχω το αποτέλεσμα τι είναι αυτό που βλέπω, ακούω, γεύομαι, μυρίζομαι και νιώθω που μου λεει ότι το έχω; Τι θα συμβεί αν κάνεις την αλλαγή(είτε καλά, είτε κακή); Τι θα μπορούσε να πάει (αν πήγαινε) λάθος;
Ποιον άλλο επηρεάζει αυτός ο στόχος; Έχει κάποιες αρνητικές επιπτώσεις; Είναι κάποιος που ίσως να αντιτίθεται στην πραγματοποίηση αυτού του στόχου η να κάνεις αυτή την αλλαγή;
Πότε και που θέλεις αυτή την αλλαγή; (χρόνο και τόπο)Τι θα συμβεί όταν κάνεις αυτή την αλλαγή; Τι δεν θα συμβεί όταν δεν κανείς αυτή την αλλαγή; Τι θα συμβεί αν δεν κάνεις την αλλαγή; Τι δεν θα συμβεί αν δεν κάνεις αυτή την αλλαγή;
Χρειάζεσαι την αισθητηριακή μαρτυρία για να γνωρίζεις αν παραμένεις στο στόχο η παρεκκλίνεις από αυτόν και ποιο είναι το σημαντικό είναι να κάνεις αυτό που πρέπει για να επιτύχεις το αποτέλεσμα.. Η πράξη είναι το ποιο σημαντικό βήμα στην διαδικασία αυτή. Πρέπει να κάνεις το πλάνο και να το υλοποιήσεις. Το κάθε βήμα πρέπει να είναι τόσο μικρό ώστε να μπορεί εύκολα να επιτυγχάνεις και να είναι ταυτόχρονα και παράγοντας κινήτρου. (Τι όφελος θα έχω όταν το αποκτήσω;)
Είναι εξετάσιμος και μετρήσιμος; Θέλεις ένα τρόπο να γνωρίζεις ότι πλησιάζεις στην υλοποίηση των στόχων σου, πότε φτάνεις και πότε σταματάς. Πώς θα ξέρεις ότι έχεις υλοποιήσει τον στόχο σου;

Θέλεις να έχεις ευτυχία στη ζωή σου;

Θέλεις ν’ αυξήσεις την αυτοπεποίθηση σου;

Θέλεις να χαίρεσαι την ζωή σου;

Όταν ακολουθήσεις τα πάρα πάνω βήματα θα βρεις να ανοίγεται ένας πιο εύκολος δρόμος μπροστά σου που θα σου εξασφαλίσει την επιτυχία. Προχώρα!

Νίκος Πασχάλη

We Welcome You...Enjoy your visit to our knowledge space

Changing People' s Lives,
here at Paschalis Consulting

This is a blog for articles authored by knowledge workers and instructors at Paschalis Consulting!!!

We would like to open this conversation to help people improve their character and behaviour...and your comments (in English or Greek) are as valid as our write ups. We thank you